Χωρισμός

Ο χωρισμός από τον/την ερωτικό/η μας σύντροφο είναι συχνά ιδιαίτερα επώδυνος λόγω της φύσης της σχέσης μας μαζί του/της. Πρόκειται για την απώλεια ενός σημαντικού ανθρώπου από την ζωή μας, ίσως του πιο κοντινού μας. Ο/η σύντροφος μας είναι εκείνος/η που μας καλύπτει (ή θα περιμέναμε να μας καλύπτει) πολλές από τις συναισθηματικές ανάγκες μας, όπως εκτίμηση, συντροφικότητα, προσοχή, αποδοχή, εμπιστοσύνη, κατανόηση, αγάπη, φροντίδα, στοργή, σεξ. Όταν χωρίζουμε στην ουσία χάνουμε τον άνθρωπο που μας κάλυπτε τις ανάγκες μας αυτές. Οι ανικανοποίητες ανάγκες είναι που θα δημιουργήσουν την αίσθηση του κενού και της μοναξιάς, αισθήματα που είναι δύσκολο να ξεπεράσουμε μετά από έναν χωρισμό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι μετά από ένα χωρισμό θα περάσουν μέσα από συγκεκριμένα στάδια μέχρι να καταφέρουν να μειώσουν, να καλύψουν ή να εξαλείψουν το αίσθημα του κενού. Το ότι ο κάθε άνθρωπος αντιδράει με διαφορετικό τρόπο από τους άλλους και ίσως πολύ διαφορετικά σε κάθε χωρισμό οφείλεται στο ότι οι μηχανισμοί άμυνας δεν είναι ίδιοι για κάθε άνθρωπο και στο ότι η κάθε σχέση είναι εντελώς διαφορετική από τις άλλες. Το σημαντικό τελικά είναι να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτά τα στάδια της απώλειας και να μη μείνουμε κολλημένοι σε κάποιο από αυτά.

Τα στάδια είναι η άρνηση, ο θυμός, η αναθεώρηση, η κατάθλιψη και τέλος η αποδοχή. Μπορεί να τα περνάμε με αυτή τη σειρά ή όχι, να πηγαίνουμε γρήγορα ή αργά από το ένα στο άλλο, ή ακόμη και να παλινδρομούμε σε κάποιο από τα στάδια που νομίζαμε είχαμε ξεπεράσει. Όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά.

Κατά το στάδιο της άρνησης μπορεί να πιστεύουμε ότι τα πράγματα θα διορθωθούν, ότι δεν έφυγε το άτομο αυτό στα αλήθεια από την ζωή μας, ότι πρόκειται για μια κρίση, κτλ. Το στάδιο του θυμού είναι εκείνο που βιώνουμε αισθήματα θυμού είτε για τον/την πρώην, είτε για τον εαυτό μας και για τα πράγματα που δεν κάναμε σωστά. Το να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας ή στην/στον πρώην να θυμώσει είναι σαν να μην επιτρέπουμε την εξέλιξη, το να προχωρήσουμε μπροστά. Σε αυτό το σημείο μπορεί να φτάσουμε στο στάδιο της αναθεώρησης, όπου ίσως να ξαναπροσπαθήσουμε να φτιάξουμε την σχέση, να συμβιβαστούμε με καταστάσεις που δεν μπορούσαμε ως τώρα ή να υποσχεθούμε ότι θα αλλάξουμε χωρίς πραγματικά να είναι εφικτό αυτό. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει για πολύ και σταδιακά θα αντιληφθούμε ότι η σχέση έχει τελειώσει οριστικά. Τότε έρχεται η φάση της κατάθλιψης, φάση που είναι απαραίτητο να αποδεχτούμε. Αν τους δώσουμε την απαραίτητη σημασία και τα αποδεχτούμε, τότε τα αισθήματα θλίψης σταδιακά θα υποχωρήσουν και θα έρθει το στάδιο της αποδοχής. Το τελευταίο αυτό στάδιο ισούται με μια νοητική και συναισθηματική ισορροπία, μια καλύτερη κατανόηση του παρελθόντος και του παρόντος, καινούρια σχέδια για την από δω και πέρα πορεία μας.

Η οικογένεια, οι φίλοι, οι γνωστοί ή ο ψυχολόγος μας παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στο να μας βοηθήσουν να αφήσουμε πίσω μια παλιά σχέση. Ο χρόνος φυσικά είναι ο καλύτερος ιατρός σε ένα χωρισμό, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που ακόμη και αυτός δεν μπορεί απαλύνει τον πόνο μας. Όπως δεν μπορούμε να περιμένουμε να τα ξεχάσουμε όλα σε μια νύχτα, έτσι δεν θα έπρεπε να θεωρούμε αυτονόητο και λογικό να μένουμε συναισθηματικά προσκολλημένοι σε μια παλιά ή δυσλειτουργική σχέση. Ο ψυχολόγος παρέχοντας πρακτικές συμβουλές και μια διευρυμένη οπτική να μας βοηθήσει να βγούμε από το αδιέξοδο, αρκεί να το θελήσουμε.